Wybór formy opodatkowania

Przy zakładaniu działalności gospodarczej należy wybrać formę opodatkowania naszych dochodów. Wybór zależy głównie od prognozowanej wysokości przychodów , ale także od rodzaju wykonywanej działalności.

W Polsce występują cztery formy opodatkowania:

Zasady ogólne (skala podatkowa) – najczęściej wybierana przez przedsiębiorców forma opodatkowania, która uwzględnia przychody z działalności oraz przychody uzyskiwane w ramach stosunków pracy, umów cywilnoprawnych lub świadczeń uzyskiwanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zasiłki, renty, emerytury). W zależności od wysokości dochodu, stosujemy skalę podatkową na poziomie 18% lub 32%. Podatek w wysokości 18% stosujemy w przypadku, gdy nasze dochody nie przekraczają kwoty 85 528 zł. Jeśli przekroczymy tę kwotę, to nadwyżkę należy opodatkować stawką 32%. Na przykład, jeśli nasze dochody w danym roku wyniosły 90 000 zł, to od kwoty 85 528 zł obliczamy podatek w wysokości 18%, natomiast od kwoty4 472 zł (nadwyżki) podatek w wysokości 32% (minus kwota zmniejszająca podatek).
Podatek liniowy (19%) – jeśli mamy prognozę naszych dochodów i wynika z niej, że będziemy zarabiać więcej niż 85 528 zł rocznie, to korzystniejszą formą opodatkowania od zasad ogólnych jest podatek liniowy na poziomie 19%. Jest to stała stawka podatku, bez względu na wysokość dochodu.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – w tym wypadku mamy do czynienia z dość specyficzną formą opodatkowania, ponieważ przedsiębiorca nie może pomniejszać kwoty przychodu o poniesione koszty. Stawki ryczałtu, które są dobierane w zależności od wykonywanej działalności wynoszą: 2%; 3%; 5,5%; 8,5%; 17% oraz 20%. Ryczałt jest przeznaczony dla osób fizycznych uzyskujących przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (w tym spółki cywilne dla osób fizycznych oraz spółki jawne osób fizycznych), które w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskały przychody z działalności prowadzonej wyłącznie samodzielnie w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro;
b) uzyskały przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro.

Art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (Dz. U. 1998 nr 144 poz. 930) określa rodzaje działalności, które nie mogą opodatkować swoich przychodów ryczałtem.

Karta podatkowa – jest to rzadko stosowana zryczałtowana forma opodatkowania. Opłacany przez przedsiębiorcę podatek nie jest odliczany od kwoty uzyskanych dochodów Stawka karty podatkowej zależy od określonych czynników:

rodzaju wykonywanej działalności;
wielkości zatrudnienia;
wielkości miejscowości w której działalność jest prowadzona (liczby ludności);
rozmiaru prowadzonej działalności;
wieku podatnika

W przypadku karty podatkowej podobnie jak w przypadku ryczałtu nie ma możliwości pomniejszania uzyskanych przychodów o poniesione koszty podatkowe. Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, karta podatkowa jest przeznaczona tylko dla określonych rodzajów działalności (np. opieka domowa nad dziećmi, opieka nad osobami starszymi, usługi rozrywkowe).

Od 2019 roku przedsiębiorcy mogą zmienić formę opodatkowania do 20 dnia następującego po miesiącu uzyskania pierwszego przychodu w danym roku podatkowym. Jedynym wyjątkiem jest uzyskanie pierwszego przychodu w grudniu, ponieważ zmiana formy opodatkowania jest możliwa do końca grudnia.